ŚLADEM PRZYGODY

Zwiedzanie Węgier w czasach pandemii

Na wakacje w czasach pandemii wybieramy Węgry, kraj który obecnie według statystyk ma najmniej zachorowań. Dziennie jest tam tylko kilka nowych przypadków. Węgry położone są relatywnie blisko Polski, w razie problemów będzie można szybko wrócić. Najwięcej do zobaczenia jest w Budapeszcie. Tam więc kierujemy się w pierwszej kolejności.

■ Lokalizacja: Budapeszt

Dzień I

Jeśli mieszka się na południu Polski to na Węgry można szybko dojechać. W naszym przypadku to tylko 7 godzin jazdy. Wyjeżdżamy w środę w południe, a o godzinie 20:00 już jesteśmy na miejscu. Nocujemy w domu oddalonym o 6 kilometrów od centrum miasta. W okolicy turystów brak, bo jest to zwykłe osiedle domów mieszkalnych - idealnie na czasy pandemii. Do dyspozycji mamy 34 metry kwadratowe przestrzeni, patio i parking.

Jeszcze tego samego dnia, używając samochodu, odwiedzamy punkt widokowy znajdujący się na górze Gellerta. Znajduje się tam wybudowana przez władze austriackie Cytadela - obecnie pełniąca rolę punktu widokowego na Budapeszt. Z punktu doskonale widać panoramę miasta oraz pięknie oświetlone mosty znajdujące się na Dunaju.

Na samym wzgórzu znajduje się Pomnik Wolności z 1947 roku. Pierwotnie poświęcony był on radzieckim żołnierzom poległym w walce o Budapeszt. Obecnie komunistyczne symbole są usunięte, a pomnik ma uniwersalne przesłanie i upamiętnia wszystkich, którzy polegli za Węgry.

Warto jeszcze wspomnieć iż góra Gellerta ma specyficzny mikroklimat – południowy stok jest bardzo nasłoneczniony, natomiast północy cierpi na brak światła. Na południu rosną wciąż rośliny posadzone za czasów tureckich, takie jak figi, natomiast na północnej stronie dominuje roślinność subalpejska.

Wracając odwiedzamy jeszcze oświetlony z każdej strony budynek parlamentu w Budapeszcie. Budynek ten jest ogromny - nie ma szans zmieścić go w kadrze jakiegokolwiek obiektywu!

Budynek wybudowano po połączeniu się trzech miast: Obudy, Budy i Pesztu w jedno miasto - Budapeszt. Budowa trwała 17 lat. Na budowie pracowało 1000 osób, zużyto 40 kilogramów złota, pół miliona kamieni szlachetnych i 40 milionów cegieł. Parlament reprezentuje styl neogotycki. Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 17 000 metrów kwadratowych. Parlament ma długość 268 metrów, szerokość 123 metry, a wysokość kopuły wynosi 96 metrów. Obchodząc budynek jeden raz dookoła zrobimy prawie 1 kilometr drogi!

Dzień II

Dzisiejszy dzień planujemy spędzić na zwiedzaniu Budapesztu. Poruszać się po nim będziemy komunikacją miejską czyli metrem, tramwajami oraz autobusami. Po drodze do stacji metra mijamy urokliwe tereny zielone znajdujące się pomiędzy zabudową mieszkaniową. Każda roślina tam rosnąca podpisana jest na specjalnych tabliczkach - niczym w ogrodzie botanicznym.

Na stacji metra kupujemy bilet 24-godzinny obejmujący wszystkie możliwe miejskie środki komunikacji. Koszt biletu to około 20 złotych.

Poruszanie się skomplikowaną strukturą metra oraz linii tramwajowo - autobusowych w pierwszym momencie wydaje się dość straszne. Zwłaszcza dla kogoś kto nie jest do tego przyzwyczajony. Wystarczy jednak odbyć kilka takich przejazdów, by w pełni je opanować i docenić techniczne możliwości szybkiego poruszania jakie oferuje. Zwłaszcza z całodniowym biletem na wszystko.

Po kilku przesiadkach docieramy do dawnego miasta Buda - obecnie dzielnicy Budapesztu. Znajduje się tutaj między innymi Kościół Macieja i Baszta Rybacka.

Kościół zbudowany jest w stylu neogotyckim. Z zewnątrz uwagę zwracają kolorowe dachówki. W kościele tym koronowano władców Węgier. Miejsce to słynie również z organowych koncertów.

Z Baszty Rybackiej rozciąga się malowniczy widok na drugą stronę Dunaju. Na pierwszym planie widzimy budynek Parlamentu.

Po drodze do Zamku Królewskiego mijamy Pałac Sándora. Pałac obecnie pełni rolę rezydencji prezydenta Republiki Węgierskiej. Przed budynkiem co godzinę następuje zmiana warty, którą akurat mamy okazję zobaczyć.

Zamek Królewski wpisany jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Pochodzi prawdopodobnie z XIV wieku. W jego środku znajduje się między innymi Muzeum Historii Budapesztu.

Z zamku rozciąga się widok na Most Łańcuchowy wybudowany w latach 1839 - 1849. Był to pierwszy węgierski most kamienny na Dunaju i pierwszy most łączący miasta Buda i Peszt.

Na samo wzgórze zamkowe można dostać się między innymi za pomocą zabytkowej kolejki Budavari Sikló.

Przed wejściem na most znajduje się tak zwany punkt zerowy - to określone miejsce z którego tradycyjnie liczone są odległości w kraju.

Pieszo pokonujemy most, a następnie udajemy się przed budynek Parlamentu by ujrzeć go w świetle dziennym.

W tym miejscu znajduje się również budynek Muzeum Etnograficznego. Został wybudowany w 1980 roku. Pierwotnie obiekt był przeznaczony na siedzibę Ministerstwa Sprawiedliwości.

Pomiędzy Mostem Łańcuchowym a budynkiem parlamentu mieści się Pomnik Pamięci Ofiar Holocaustu.

Jest to niezwykły monument, który obejmuje około 60 par butów stojących nad brzegiem Dunaju. Pomnik upamiętnia ofiary Holocaustu - ludzi, którzy zostali tutaj rozstrzelani, a ich ciała wpadły do Dunaju.

Kierujemy się ku Hali Targowej Vásárcsarnok. Po drodze zwiedzamy wystawy okolicznych sklepików oraz wstępujemy na posiłek do Anna Cafe.

To był jedyny posiłek zjedzony w restauracji podczas tego wyjazdu, ze względu na oszczędność czasu i ostrożność związaną z panującą pandemią. Pozostałe posiłki przywieźliśmy ze sobą z Polski. Przygotowywaliśmy je codziennie wieczorem w naszym miejscu noclegowym. Takie rozwiązanie jest naprawdę bardzo fajne, zwłaszcza jeśli wyjeźdżamy na krótki okres czasu i można przewidzieć ilość potrzebnych posiłków.

Obok restauracji znajduje się Hala Targowa Vásárcsarnok oraz Most Wolności. Budynek hali jest największym i najstarszym w Budapeszcie. W momencie kiedy został wybudowany był bardzo nowoczesny. W hali znajdują się trzy kondygnacje z różnego rodzaju sklepikami - dominują warzywa oraz pamiątki. Ceny są tutaj bardzo atrakcyjne w stosunku do reszty miasta.

Po wizycie w hali, wsiadamy w autobus i kierujemy się na Wyspę Małgorzaty. Wyspa ta leży na Dunaju i w 1950 roku podczas prac regulacyjnych została sztucznie utworzona z trzech, leżących blisko siebie pomniejszych wysp. Wyspa pełni rolę rekreacyjną dla całego miasta. Znajdują się tutaj hotele, obiekty sportowe, kluby, restauracje, liczne tereny zielone oraz średniowieczne ruiny.

Wchodząc od strony południowej na wyspę pierwszą rzeczą jaka rzuciła nam się w oczy jest muzyczna fontanna. Kiedy tam dotarliśmy odbywał się właśnie jeden z zaplanowanych seansów. Wygląda to tak, iż woda w fontannie wyrzucana jest w rytm odgrywanej aktualnie melodii. Układów wodnych oraz utworów muzycznych jest bardzo dużo. Wszystkie piosenki (wraz z godzinami kiedy będą odtwarzane) spisane są na tablicy znajdującej się nieopodal fontanny. Dostrzegamy tam również seanse wieczorne! Na jeden z nich postanawiamy przyjechać następnego dnia.

Wyspa zajmuje 95 hektarów powierzchni. Jest tam bardzo dużo ścieżek spacerowych. Na zwiedzenie wszystkiego warto zagospodarować sobie co najmniej pół dnia.

Nazwa wyspy wywodzi się od imienia córki węgierskiego króla Beli IV. Święta Małgorzata spędziła większość swojego życia właśnie na tej wyspie, w zbudowanym w połowie XIII wieku klasztorze dominikanek

Na wyspie znajduje się również miniaturowe zoo oraz ogród japoński, gdzie zatrzymujemy się na półgodzinny odpoczynek.

Na koniec do opisania zostawiłem sobie wisienkę na torcie. Mianowicie wokół wyspy znajduje się... tartanowa trasa dla biegaczy!

Trasa liczy nieco ponad 5 kilometrów i znajduje się wzdłuż niej wiele przydatnych dla biegacza rzeczy: szatnia, miejsce gdzie można napić się zimnej wody, czy też tablica z zegarem cyfrowym i napisem "Meta". Koniecznie musimy tutaj przyjechać ponownie i skorzystać z tej bieżni! Na co najmniej 10 - kilometrowy bieg!

Ostatnią rzeczą jaką robimy tego dnia jest przejażdżka linią M1 metra w Budapeszcie. Jest to najstarsza linia metra w kontynentalnej części Europy oraz druga najstarsza na świecie.

Żółtym wagonem metra docieramy do stacji Opera. Stacja ta oddana do użytku została w roku 1896. Nazwa stacji pochodzi od jej położenia - tuż obok budynku Węgierskiej Opery Państwowej.

Linia M1 znajduje się tuż pod powierzchnią ziemi. Zbudowana została metodą wykopową.

Całodniowe spacerowanie i podróże miejskimi środkami lokomocji kończymy ciepłym posiłkiem w domu.

Dzień III

Następnego dnia opuszczamy Budapeszt aby udać się do miasteczka Szentendre, które położone jest 30 minut drogi na północ od Budapesztu.

■ Lokalizacja: Szentendre

Szentendre słynie z śródziemnomorskiego charakteru. Dzieje się tak ze względu na ilość słonecznych dni jakie tu panują, specyficzną zabudowę typową dla miast śródziemnomorskich, liczne sklepiki i restauracje oraz bliskość wody - Dunaju.

W średniowieczu do miasteczka zaczęli przybywać Serbowie. Byli to uchodźcy ze swojego kraju, który był podbijany przez Turków. Z tego okresu pochodzi spora część zabytkowej zabudowy miasteczka, charakterystycznej dla południowej Europy.

Spacerując po Szentendre odkrywamy liczne wąskie uliczki oraz ciekawe zakamarki miasta. Docieramy również na wzgórze Templom Ter, do którego prowadzi najwęższa uliczka w mieście.

Miasteczko to nie tylko restauracje i sklepiki. Mieszka tutaj wielu artystów oraz znajduje się kilka muzeów. Naszym zdaniem najciekawszym z nich jest Muzeum Marcepanu.

W jednym budynku mieści się muzeum, cukiernia, a także sklep z wyrobami z marcepanu.

W samym muzeum zobaczymy liczne artystyczne figury wykonane z marcepanu. Każdy eksponat jest opisany co do wagi zużytego surowca. Możemy tam zobaczyć między innymi miniaturę parlamentu, figury ze świata kultury popularnej, czy też sceny z różnego rodzaju bajek.

W miasteczku Szentendre odkrywamy również niespodziewaną atrakcję. Jest nią Otwarte Muzeum Etnograficzne. Nie było by w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie to iż muzeum liczy 46 hektarów i można poruszać się po nim... koleją.

■ Lokalizacja: Otwarte Muzeum Etnograficzne

Muzeum składa się z kilku części, które stanowią tak jakby oddzielne wioski. Budynki do nich przeniesione zostały z różnych części kraju i reprezentujących zróżnicowaną węgierską kulturę. W sumie jest ich ponad 312!

Niestety w czasie pandemii kolej była nieczynna. Do poruszania się wybraliśmy więc rowery. Samo wejście do skansenu to koszt około 24 złotych, a ypożyczenie roweru 6 złotych. W skansenie można zobaczyć jak wyglądało codzienne życie ludności w poszczególnych regionach Węgier. Odkryjemy jakie mieli codzienne obowiązki oraz jakich narzędzi używali. Jest to możliwe między innymi dzięki pracownikom muzeum, którzy ubrani w stroje ludowe codziennie odgrywają scenki z epoki.

Oprócz tego w skansenie znajduje się również kilka sklepików oferujących wyroby regionalne.

To co nas zaskoczyło to liczba eksponatów jakie znajdowały się w domkach. Praktycznie do każdego można zajrzeć i praktycznie każdy jest umeblowany.

W skansenie znajdują się również cerkwie, kapliczki oraz młyn.

Wszystkiego jest tak dużo, iż nie sposób tego obejrzeć na raz, nawet dysponując całym wolnym dniem. Jeśli się zmęczymy, można skorzystać z restauracji dostępnej na miejscu i oferującej tradycyjną kuchnię węgierską.

Wracamy do naszego domu w Budapeszcie na odpoczynek oraz posiłek. Wieczorem udajemy się raz jeszcze na Wyspę Małgorzaty, gdzie mamy zamiar obejrzeć muzyczną fontannę nocą oraz zaliczyć całą dostępną trasę biegową.

Fontanna w nocy prezentuje się jeszcze ciekawiej niż za dnia. Oprócz muzyki i wystrzałów wody dochodzi gra światłem. Spędzamy blisko godzinę na podziwianiu koncertu. Udaje się usłyszeć między innymi utwór "Nad Pięknym Modrym Dunajem", który doskonale pasuje do tego miejsca.

Po koncercie obiegamy wyspę dwa razy przebiegając ponad 10 kilometrów, aż zastała nas ciemna noc. To był długi dzień!

Dzień IV

Czwartego dnia naszej podróży wyjeżdżamy z Budapesztu. W drodze powrotnej jedziemy zaliczyć najwyższy szczyt Węgier - Kékes. I to jedziemy w dosłownym tego słowa znaczeniu, gdyż praktycznie na sam szczyt da się wjechać samochodem. Góra Kékes ma 1014 m n.p.m. i położona jest w górach Mátra, w północnej części kraju. Nazwa góry wywodzi się z węgierskiego słowa kékes, które oznacza niebieskawy. Wzięło się to stąd, iż góra widoczna jest najczęściej w tym odcieniu. Sam szczyt praktycznie w całości porośnięty jest lasem bukowym.

■ Lokalizacja: Szczyt Kékes

Parking znajduje się nieopodal szczytu oraz jest płatny (5 zł). Do przejścia pozostało kilka minut drogi w górę. Po drodze mijamy miejsce pamięci motocyklistów, a tuż obok znajduje się sam szczyt, na którym znajdziemy obelisk pomalowany w węgierskie barwy narodowe.

Na szczycie znajduje się również wieża telewizyjna, na którą można wejść za drobną opłatą. Z wieży rozlega się widok na okolice gór Mátra. Niestety kiedy tutaj docieramy panuje gęsta mgła i nawet nie próbujemy skorzystać z tej atrakcji.

Robimy za to spacer dookoła szczytu i podziwiamy spowiły mgłą dorodny las bukowy. Szkoda, że nie mam aparatu i czasu na dłuższą sesję fotograficzną.

W drodze powrotnej z góry zatrzymujemy się na parkingu, gdzie za pomocą niezawodnej kuchenki Prymus przygotowujemy obiad. Jedzenie jest ciepłe i smaczne, a co najważniejsze można je przygotować w praktycznie każdym miejscu i zaoszczędzić sporo czasu.

W planach mieliśmy nocleg w okolicach Tokaju. Niestety w czasie pandemii wiele miejsc noclegowych nie oferowało swoich usług. Nie wzięliśmy również ze sobą namiotu. Postanowiliśmy więc wrócić jeszcze tego samego dnia do Polski. Pomimo tego, zostało nam kilka godzin na zwiedzenie Tokaju.

Miasteczko Tokaj leży w północno-wschodniej części Węgier i jest stolicą tokajskiego regionu winiarskiego. Region ten został oficjalnie ustanowiony w 1737, a historia uprawy winorośli w tym miejscu liczy sobie około tysiąca lat. Region ten wpisany jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

■ Lokalizacja: Tokaj

Centrum miasteczka stanowi Plac Kossutha z fontanną Bachusa. Jest tam również kościół, obok którego widać kamienny przedsionek 600-letnich piwnic Rakoczego. Labirynt podziemnych korytarzy sięga ponoć 1,5 km w głąb góry. Dodatkowo w mieście znajduje się mnóstwo otwartych piwnic, gdzie można skosztować światowej sławy wino Tokaj aszú.

O wspaniałym smaku tutejszych win decydują łagodny i ciepły klimat oraz urodzajne wulkaniczne gleby. Tokaj wytwarza się z gron cibeba kilku szczepów. Winogrona te przy sprzyjającej pogodzie zarażają się „szlachetną pleśnią”, która powoduje ich odwodnienie (stąd nazwa aszú – uwiędłe) i wzrost stężenia cukru. Dla dodatkowego zwiększenia stężenia cukru winogrona te zbiera się po pierwszych październikowych przymrozkach. Najtańszą butelkę wina można kupić... za około 5 zł (w markecie). W Polsce w markecie zapłacimy 3 zł za samą butelkę oraz korek do wina.

To co nas najbardziej zachwyciło to ogromne połacie pól, na jakich rosną winorośle. Region jest specyficznie pofałdowany, a wszystkie południowe zbocza gór pokryte są plantacjami. W tym momencie żałujemy, iż nie możemy tutaj przenocować i dokładniej pozwiedzać wszystkich zakamarków.

Do Polski wracamy drogą numer 37. Poletka z winoroślą towarzyszą nam przez wiele kilometrów. Zdecydowanie warto chociaż raz przejechać się tą drogą. Na Słowacji dopada nas zmrok.

Wakacje w czasie pandemii udały się. Pomimo krótkiego wypadu udało się nam bardzo dużo zobaczyć. Na plus na pewno było to, iż turystów było kilka razy mniej niż zazwyczaj. Minusem pandemii był pewien dyskomfort psychologiczny oraz to, że część miejsc noclegowych oraz niektóre atrakcje były nieczynne.

Powrót na stronę główną